Noël werd geboren in december 1947
Hij kwam bij onze administratie in maart 1972. De meeste collega’s kennen Noël als schietinstructeur en als collega tewerkgesteld in de haven van Antwerpen.
Noël overleed op 3 maart 2019 in Thaïland.
Hij kwam bij onze administratie in maart 1972. De meeste collega’s kennen Noël als schietinstructeur en als collega tewerkgesteld in de haven van Antwerpen.
Noël overleed op 3 maart 2019 in Thaïland.
Noël Camerbeke
Paul This, wie kende hem niet.
Geboren te Hasselt op 21 maart 1950 en overleden te Ekeren 24 augustus 2018.
Hij had misschien geen imposant figuur, maar zijn “Dali”-snor was alom gekend.
Men vergeleek hem ook met Boma, u weet wel, van de reeks “FC De kampioenen”.
En dat hij opviel werd eens te meer bewezen toen ook de VRT hem met de camera uit het publiek oppikte tijdens één van de voetbalwedstrijden van Germinal (de ploeg van zijn hart). Dat beeld heeft de VRT jarenlang gebruikt bij de openingsgeneriek van “Sportweekend”. We zagen Paul dus regelmatig op het scherm, tenminste de sportliefhebbers toch.
Maar meer nog dan voor zijn fysieke kenmerken was hij gekend voor zijn goede inborst.
Paul kon luisteren als de beste. En dus gebeurde het regelmatig dat men hem aansprak, zijn ziel blootlegde en dat Paul tenslotte met maar een paar woorden de persoon in kwestie een beter gevoel gaf.
Paul was ook voor zijn werk op de Directie de geknipte figuur. Hij werkte op de dienst Algemene Zaken alvorens hij zijn carrière afsloot in Brasschaat.
Je kon Paul niet zenuwachtig krijgen. Hij pakte alles aan op zijn manier. Dat wil zeggen: rustig en beredeneerd.
Kwam je met een praktisch probleem, dan wist hij steevast waar of bij wie hij terecht moest zijn, desnoods in Brussel, om dit opgelost te krijgen. Want dat was Paul, hij kende iedereen en had met iedereen goede contacten. “Dat komt altijd wel eens van pas” zei hij me vaak wanneer ik hoorde dat hij weer iemand in Brussel of ergens anders een plezier had gedaan.
“Netwerken” noemen ze dat. Paul kende misschien destijds die naam nog niet, maar was er wel zeer bedreven in.
Maar alles veranderde en Paul vond hoe langer hoe minder zijn draai in Antwerpen en tenslotte vond hij het moment gekomen om in Brasschaat zijn carrière af te sluiten.
Maar heel veel mensen kennen Paul ook van zijn functie als secretaris bij TOL VV.
Paul was jarenlang bestuurslid bij TOL VV. Dat deed hij met hart en ziel. TOL VV was als het ware zijn kind. Hij had daardoor ook vele connecties met de Nationale Vriendenbond van Financiën, het contactcomité, de Antwerpse Verstandhouding en de beheerraad van het OPF Kapellen.
Ook hier weer was hij, door gewoon zijn eigenste ik te zijn, met iedereen bevriend en kreeg hij zaken gedaan die een ander niet voor mekaar zouden krijgen.
En daarnaast was hij ook nog de bezieler van de sporttakken “petanque” en “karabijnschieten” binnen TOL VV. Hij heeft zich destijds met hand en tand ingezet om toch nog een verlenging van de vergunning voor een schietstand in OPF Antwerpen te bekomen, tevergeefs echter. De publieke opinie en de grote bonzen in Brussel kon hij dit keer niet overwinnen. Dit heeft hem veel pijn gedaan.
Dat werd duidelijk toen hij heel vaak hierop terugkwam in de hoop het tij nog te kunnen doen keren, maar helaas.
Dit laatste toont wel aan dat, als Paul zich ergens voor engageerde, hij dit deed met een duidelijk doel voor ogen en dat hij daar heel ver wou in gaan.
Toen ik Paul een paar weken voor zijn overlijden nog eens zag in OPF Kapellen, sprak ik met hem af.
“Binnenkort kom ik in Kapellen mee petanque spelen; van zodra ik op pensioen ben sluit ik aan”.
Het heeft niet mogen zijn…
Paul, beste vriend, ik ga je missen.
Danny Maes
(N.v.d.r. we vroegen aan meerdere collega’s om iets te vertellen over Paul, maar hetgeen zij ons wisten te vertellen zit mee vervat in dit mooie aandenken geschreven door Danny Maes)
Geboren te Hasselt op 21 maart 1950 en overleden te Ekeren 24 augustus 2018.
Hij had misschien geen imposant figuur, maar zijn “Dali”-snor was alom gekend.
Men vergeleek hem ook met Boma, u weet wel, van de reeks “FC De kampioenen”.
En dat hij opviel werd eens te meer bewezen toen ook de VRT hem met de camera uit het publiek oppikte tijdens één van de voetbalwedstrijden van Germinal (de ploeg van zijn hart). Dat beeld heeft de VRT jarenlang gebruikt bij de openingsgeneriek van “Sportweekend”. We zagen Paul dus regelmatig op het scherm, tenminste de sportliefhebbers toch.
Maar meer nog dan voor zijn fysieke kenmerken was hij gekend voor zijn goede inborst.
Paul kon luisteren als de beste. En dus gebeurde het regelmatig dat men hem aansprak, zijn ziel blootlegde en dat Paul tenslotte met maar een paar woorden de persoon in kwestie een beter gevoel gaf.
Paul was ook voor zijn werk op de Directie de geknipte figuur. Hij werkte op de dienst Algemene Zaken alvorens hij zijn carrière afsloot in Brasschaat.
Je kon Paul niet zenuwachtig krijgen. Hij pakte alles aan op zijn manier. Dat wil zeggen: rustig en beredeneerd.
Kwam je met een praktisch probleem, dan wist hij steevast waar of bij wie hij terecht moest zijn, desnoods in Brussel, om dit opgelost te krijgen. Want dat was Paul, hij kende iedereen en had met iedereen goede contacten. “Dat komt altijd wel eens van pas” zei hij me vaak wanneer ik hoorde dat hij weer iemand in Brussel of ergens anders een plezier had gedaan.
“Netwerken” noemen ze dat. Paul kende misschien destijds die naam nog niet, maar was er wel zeer bedreven in.
Maar alles veranderde en Paul vond hoe langer hoe minder zijn draai in Antwerpen en tenslotte vond hij het moment gekomen om in Brasschaat zijn carrière af te sluiten.
Maar heel veel mensen kennen Paul ook van zijn functie als secretaris bij TOL VV.
Paul was jarenlang bestuurslid bij TOL VV. Dat deed hij met hart en ziel. TOL VV was als het ware zijn kind. Hij had daardoor ook vele connecties met de Nationale Vriendenbond van Financiën, het contactcomité, de Antwerpse Verstandhouding en de beheerraad van het OPF Kapellen.
Ook hier weer was hij, door gewoon zijn eigenste ik te zijn, met iedereen bevriend en kreeg hij zaken gedaan die een ander niet voor mekaar zouden krijgen.
En daarnaast was hij ook nog de bezieler van de sporttakken “petanque” en “karabijnschieten” binnen TOL VV. Hij heeft zich destijds met hand en tand ingezet om toch nog een verlenging van de vergunning voor een schietstand in OPF Antwerpen te bekomen, tevergeefs echter. De publieke opinie en de grote bonzen in Brussel kon hij dit keer niet overwinnen. Dit heeft hem veel pijn gedaan.
Dat werd duidelijk toen hij heel vaak hierop terugkwam in de hoop het tij nog te kunnen doen keren, maar helaas.
Dit laatste toont wel aan dat, als Paul zich ergens voor engageerde, hij dit deed met een duidelijk doel voor ogen en dat hij daar heel ver wou in gaan.
Toen ik Paul een paar weken voor zijn overlijden nog eens zag in OPF Kapellen, sprak ik met hem af.
“Binnenkort kom ik in Kapellen mee petanque spelen; van zodra ik op pensioen ben sluit ik aan”.
Het heeft niet mogen zijn…
Paul, beste vriend, ik ga je missen.
Danny Maes
(N.v.d.r. we vroegen aan meerdere collega’s om iets te vertellen over Paul, maar hetgeen zij ons wisten te vertellen zit mee vervat in dit mooie aandenken geschreven door Danny Maes)
Paul This
Benny Gaethofs
Benny Goethofs werd geboren op 19 april 1959 te Lummen.
Hij laat vele collega’s met verslagenheid achter. Zijn overlijden kwam ook plots. Toen hij drie weken geleden onwel werd op het werk, had niemand dit kunnen voorzien. Benny was een fijne collega die altijd bereid was anderen te helpen. Hij klaagde nooit en was ook een echte optimist. Hij werkte onder meer op de luchthaven van Zaventem, de vroegere Motorbrigade van Genk en de laatste jaren was hij in dienst bij de regionale component Genk van de dienst Opsporing en Onderzoek.
Benny is overleden te Genk op 1 juli 2018.
Hij laat vele collega’s met verslagenheid achter. Zijn overlijden kwam ook plots. Toen hij drie weken geleden onwel werd op het werk, had niemand dit kunnen voorzien. Benny was een fijne collega die altijd bereid was anderen te helpen. Hij klaagde nooit en was ook een echte optimist. Hij werkte onder meer op de luchthaven van Zaventem, de vroegere Motorbrigade van Genk en de laatste jaren was hij in dienst bij de regionale component Genk van de dienst Opsporing en Onderzoek.
Benny is overleden te Genk op 1 juli 2018.
Antoine Bondue
Antoine werd geboren te Westouter op 5 oktober 1934
Hij kwam bij onze administratie in mei 1960
Antoine overleed te Malle op 27 juni 2018
Antoine werd geboren te Westouter op 5 oktober 1934
Hij kwam bij onze administratie in mei 1960
Antoine overleed te Malle op 27 juni 2018
Roger Denolf
Roger werd geboren in op 22 november 1933 te Brugge.
Hij kwam bij onze administratie in februari 1959.
Roger overleed op 5 oktober 2018 te Deurne.
.
Hij kwam bij onze administratie in februari 1959.
Roger overleed op 5 oktober 2018 te Deurne.
.
Fons Geukens
Fons werd geboren op 8 oktober 1946 te Kwaadmechelen.
Hij startte bij onze administratie in juni 1969.
Fons overleed op 17 januari 2019 in het AZ Diest.
.
Hij startte bij onze administratie in juni 1969.
Fons overleed op 17 januari 2019 in het AZ Diest.
.
Frans Van de Cruys
Frans werd Geboren te Vosselaar op 20-07-1927.
Hij kwam bij onze administratie in maart 1958.
Frans overleed te Merksem op 20 december 2018.
.
Hij kwam bij onze administratie in maart 1958.
Frans overleed te Merksem op 20 december 2018.
.
Jean Manet
Jean werd geboren op 23 november 1926 te Walsbets.
Hij kwam bij onze administratie in november 1947. Hij werkte in de Douaneschool te Kapellen. Later muteerde hij naar Brussel om daar voor de dienst “Personeel” te werken. Later verhuisde hij nog naar de Directie Hasselt.
Jean overleed op 19 december 2018 te Velm. Hij werd 92 jaar oud.
.
Hij kwam bij onze administratie in november 1947. Hij werkte in de Douaneschool te Kapellen. Later muteerde hij naar Brussel om daar voor de dienst “Personeel” te werken. Later verhuisde hij nog naar de Directie Hasselt.
Jean overleed op 19 december 2018 te Velm. Hij werd 92 jaar oud.
.
° Geboren: 10/08/1959 Sint-Niklaas
+ Overleden 7/03/2019 Beveren-Waas
Willy startte in 2003, op 44-jarige leeftijd, zijn carrière in overheidsdienst bij de douanediensten in de haven van Antwerpen. Na passages bij de Opsporingsdienst en de containerterminals van Rechteroever versterkte hij eind 2007 als financieel deskundige de douanediensten van de Waaslandhaven op Linkeroever.
Ikzelf ken Willy sinds mijn overplaatsing naar containerkaai 1700 in 2008, waar hij toen werkte. Er waren verschillende douaneburelen op Linkeroever, deze was een middelgrote groep van zo’n 14 mensen. Willy stond bekend als een ingetogen en rustige persoon, die met zijn droge Britse humor verrassend uit de hoek kon komen. Hij was een graag geziene persoon, waar je ook een goed gesprek mee kon hebben.
Eind 2009 werd de dienst gereorganiseerd en verhuisden we naar de Grensinspectiepost. Het werk werd anders georganiseerd en Willy moest een meer ondersteunende rol opnemen. Ondanks deze teleurstelling bleef hij een teamspeler die zijn taken trouw uitvoerde en waar je, als collega en als chef, steeds op kon rekenen.
Door de jaren evolueerde de dienst. Hij kon, tot zijn blijdschap, terug verificatietaken opnemen. Ondanks de commotie omtrent de invoering van een shiftsysteem heeft hij van deze periode het beste gemaakt. Zijn talenknobbel heeft heel wat buitenlandse chauffeurs verder geholpen. Door zijn dienstbaarheid en rustige voorkomen werd hij ook geapprecieerd door de kaaiexpediteurs.
Hij stond positief in het leven en bleef steeds uitkijken naar nieuwe dingen. Zo heeft hij, door zijn karateachtergrond, collega’s lesgegeven in zelfverdedigingstechnieken en was hij één van de EHBO-verantwoordelijken. Hij was gepassioneerd door zijn moto, waarmee hij het ganse jaar door, als het weer het toeliet, naar het werk kwam.
In de loop van 2014 kwam het slechte nieuws dat er kanker werd vastgesteld. Willy liet zich niet kennen en ging de strijd aan. Moedig en koppig als hij was bleef hij tussen de behandelingen door werken. De drukte van het kantoor, het gezelschap van zijn collega’s en de dagelijkse powernap maakte dat hij zijn zinnen kon verzetten.
In juni 2015 kwam hij naar de enkele maanden daarvoor opgerichte douanedienst in Temse, waar ik terug zijn chef werd. Het werk was anders, maar intelligent en geïnteresseerd als hij was nam Willy de uitdaging aan en was hij snel ingewerkt.
Het leven ging verder. De ziekte trad meer naar de achtergrond. Zijn zonen Bram en Jasper trouwden, en trots als hij was nodigde hij iedereen uit voor de recepties. Helaas kwam er, na enkele testen, het slechte nieuws dat de ziekte verder uitzaaide. Willy vocht met dezelfde verbetenheid terug. De behandelingen werden zwaarder, de powernaps frequenter, maar toch wou hij actief blijven werken.
Hij bleef actief plannen maken, van vakanties met de familie tot een feest voor zijn 60ste verjaardag. De teambuilding wou hij perse meemaken, ook al was het in een rolstoel.
Vanaf het voorbije najaar ging het snel achteruit en bleek dat hij niet meer zou terugkomen. Door zijn gekende koppigheid hield hij nog 3 maanden aan het leven vast, tot de realiteit hem uiteindelijk inhaalde.
Willy, we zijn allemaal blij jou gekend te hebben. Naast een goede collega zullen we jou bovenal herinneren als een fijne mens.
Voor de collega’s van Temse
Stijn Doms
Willy De Lange
Edgard werd geboren op 17 januari 1924 te Arendonk.
Hij kwam bij onze administratie in mei 1959 en volgde de opleiding in Denneburg te Kapellen.
Hij ging met pensioen op 65-jarige leeftijd op D480 in de haven van Antwerpen.
Edgard overleed in Klina te Brasschaat op 6 september 2018
Hij kwam bij onze administratie in mei 1959 en volgde de opleiding in Denneburg te Kapellen.
Hij ging met pensioen op 65-jarige leeftijd op D480 in de haven van Antwerpen.
Edgard overleed in Klina te Brasschaat op 6 september 2018
Edgard Ruts
Herman werd geboren te Borgerhout op 28 februari 1936
In mei 1959 sloot hij aan bij onze administratie. Jarenlang werkte hij als fiscaal deskundige in de haven van Antwerpen.
Herman overleed te Brasschaat op 29 juni 2018
In mei 1959 sloot hij aan bij onze administratie. Jarenlang werkte hij als fiscaal deskundige in de haven van Antwerpen.
Herman overleed te Brasschaat op 29 juni 2018
Herman Jacobs
Michel Verboven
Michel werd geboren te Essen op 6 december 1927.
Hij kwam bij onze administratie in april 1955 en startte meteen bij de afdeling 'Accijns' in de haven van Antwerpen. Hij was in dienst als verificateur in het toenmalig douanekantoor van Essen-Station tot hij in 1990 met pensioen ging.
Michel sliep zachtjes in op 5 oktober 2018 in het WZC St.-Michaël te Essen.
.
Hij kwam bij onze administratie in april 1955 en startte meteen bij de afdeling 'Accijns' in de haven van Antwerpen. Hij was in dienst als verificateur in het toenmalig douanekantoor van Essen-Station tot hij in 1990 met pensioen ging.
Michel sliep zachtjes in op 5 oktober 2018 in het WZC St.-Michaël te Essen.
.
Yves Baert
Op 30 januari 2019 is Yves Baert overleden. Amper 44 geworden.
Voor velen onder jullie zal de naam waarschijnlijk niet veel zeggen. Tewerkgesteld bij de cel Vergunningen Klantenbeheer en al bij al nog niet zo lang in Antwerpen. We kennen onze collega's van andere diensten ook steeds minder en minder.
Voor wie Yves wel gekend heeft, ligt dit uiteraard anders. Dichte collega's uit Brussel en Antwerpen hebben zich wel een duidelijk beeld kunnen vormen. Logisch ook.
Hoe omschrijf je Yves? Moeilijke opdracht, want Yves was voor mij ook een vriend.
Ik heb hem, enkele jaren terug, op een tweede januari beter leren kennen. Café Den Engel. Yves was al ziek toen. Viel weinig van te merken, maar die "kutkanker", zoals hij het verwoordde, was er wel degelijk. Het kwam toen en nadien nog vaak ter sprake. Altijd eerder zakelijk. Medeleven mocht, medelijden niet!
Yves was een sterke persoonlijkheid. Principieel, rechtlijnig, sociaal, geëngageerd, koppig, een zeldzame keer fragiel.
Ambtelijke taal, tot wetgeving toe, werd "vernederlandst". Verspilling aan papier, licht, of wat dan ook werd niet getolereerd. Ja, dit zelfs tot wanhoop van andere collega's.
Bij Yves was niets vanzelfsprekend. Altijd maar plannen maken, reizen, theater, optredens, etentjes,... alsof er niets aan de hand was. En ondertussen van behandeling naar behandeling. Die "kutkanker", weet je wel.
Zelf wisten we allebei wel dat dit een gevecht was dat niet gewonnen kon worden, maar toch bleef Yves vechten, tijd kopen, hopen. Die tijd werd nuttig ingevuld. Yves leefde graag.
Het afscheid was (te) abrupt.
Ik citeer een typerende quote van het herdenkingsprentje. "It is useless things that make life worth living and that make life dangerous too: wine, love, lust, art beauty. Without them life is safe, but not worth bothering with."
Yves Baert was letterlijk en figuurlijk een mooie man.
Tino Sap
.
Voor velen onder jullie zal de naam waarschijnlijk niet veel zeggen. Tewerkgesteld bij de cel Vergunningen Klantenbeheer en al bij al nog niet zo lang in Antwerpen. We kennen onze collega's van andere diensten ook steeds minder en minder.
Voor wie Yves wel gekend heeft, ligt dit uiteraard anders. Dichte collega's uit Brussel en Antwerpen hebben zich wel een duidelijk beeld kunnen vormen. Logisch ook.
Hoe omschrijf je Yves? Moeilijke opdracht, want Yves was voor mij ook een vriend.
Ik heb hem, enkele jaren terug, op een tweede januari beter leren kennen. Café Den Engel. Yves was al ziek toen. Viel weinig van te merken, maar die "kutkanker", zoals hij het verwoordde, was er wel degelijk. Het kwam toen en nadien nog vaak ter sprake. Altijd eerder zakelijk. Medeleven mocht, medelijden niet!
Yves was een sterke persoonlijkheid. Principieel, rechtlijnig, sociaal, geëngageerd, koppig, een zeldzame keer fragiel.
Ambtelijke taal, tot wetgeving toe, werd "vernederlandst". Verspilling aan papier, licht, of wat dan ook werd niet getolereerd. Ja, dit zelfs tot wanhoop van andere collega's.
Bij Yves was niets vanzelfsprekend. Altijd maar plannen maken, reizen, theater, optredens, etentjes,... alsof er niets aan de hand was. En ondertussen van behandeling naar behandeling. Die "kutkanker", weet je wel.
Zelf wisten we allebei wel dat dit een gevecht was dat niet gewonnen kon worden, maar toch bleef Yves vechten, tijd kopen, hopen. Die tijd werd nuttig ingevuld. Yves leefde graag.
Het afscheid was (te) abrupt.
Ik citeer een typerende quote van het herdenkingsprentje. "It is useless things that make life worth living and that make life dangerous too: wine, love, lust, art beauty. Without them life is safe, but not worth bothering with."
Yves Baert was letterlijk en figuurlijk een mooie man.
Tino Sap
.
Roger Van den Steen
Roger werd geboren te St.-Lievens-Esse op 6 februari 1927.
De laatste jaren van zijn loopbaan werkte hij in het Station van Essen.
Roger is rustig ingeslapen te Essen (WZC St.-Michaël) op 29 maart 2019.
De laatste jaren van zijn loopbaan werkte hij in het Station van Essen.
Roger is rustig ingeslapen te Essen (WZC St.-Michaël) op 29 maart 2019.
Annemie (Mieke) Van Dyck
Mieke werd geboren te Wilrijk op 19 november 1964.
Vele collega’s die op het Kattendijkdok te Antwerpen gewerkt hebben, kennen haar zeker nog als medewerkster van het Sorteercentrum en de bedeling van de post. De laatste jaren werkte Annemie in de AMCA-building voor de Directe Belastingen.
Ze overleed vreedzaam na een moedige strijd op 3 mei 2019 te Wilrijk.
Vele collega’s die op het Kattendijkdok te Antwerpen gewerkt hebben, kennen haar zeker nog als medewerkster van het Sorteercentrum en de bedeling van de post. De laatste jaren werkte Annemie in de AMCA-building voor de Directe Belastingen.
Ze overleed vreedzaam na een moedige strijd op 3 mei 2019 te Wilrijk.
Karel Wils
Karel is geboren te Balen op 21 april 1929.
Hij kwam bij onze administrtatie in mei 1959.
Karel overleed te Mol op 28 april 2019.
Hij kwam bij onze administrtatie in mei 1959.
Karel overleed te Mol op 28 april 2019.
Leon Soors
Leon is geboren te Neeroeteren op 30 mei 1937.
Hij kwam bij onze administratie in december 1960.
Leon is thuis overleden te Burcht op 24 april 2019.
Hij kwam bij onze administratie in december 1960.
Leon is thuis overleden te Burcht op 24 april 2019.
Marcel Rombauts
Marcel werd geboren te Mechelen op 21 maart 1929.
Hij kwam in november 1967 bij onze administratie.
Marcel overleed te Antwerpen op 30 mei 2019.
.
Hij kwam in november 1967 bij onze administratie.
Marcel overleed te Antwerpen op 30 mei 2019.
.
Maurice Goris
Maurice werd geboren op 20 april 1949 te Schriek.
Hij kwam bij onze administratie in september 1973.
Maurice is op 29 mei 2019 onverwacht overleden thuis te Aarschot.
.
Hij kwam bij onze administratie in september 1973.
Maurice is op 29 mei 2019 onverwacht overleden thuis te Aarschot.
.